तू म्हणजे एक स्वप्न... !
भल्या पहाटे पडणारे,
तरीही खोटे ठरणारे......

तू म्हणजे एक स्वप्न... !

मनात दडून ठेवलेले,
कितीही भासविले तरीही, डोळ्यातून ओघळणारे......

तू म्हणजे एक स्वप्न... !
श्वासाश्वासात भिनलेले,
तरीही, दूर दूर असणारे......

समजावुनी व्यथेला ........

समजावुनी व्यथेला समजावता न आले !
मज दोन आसवांना हुलकावता न आले !

सर एक श्रावणाची आली ... निघून गेली ...
माझ्या मुक्या तृषेला पण बोलता न आले ?

सुटला कधी न जो मी मज घातला उखाणा;
माझ्याच उत्तराला मज शोधता न आले !

चुकवूनही कसा हा चुकला न शब्द माझा
देणे मलाच माझे नाकारता न आले !

लपवीत गीत माझे पळ काढला तरीही
हृदयांतल्या विजांना झिडकारता न आले !

केले जरी खुलासे मीही नकोनकोसे,
जगणे अखेर माझे मज टाळता न आले !

अशाच एका संध्याकाळी

अशीच यावी वेळ एकदा स्वप्नी देखील नसताना
असे घडावे अवचीत काही तुझ्या समीप मी असताना

अशाच एका संध्याकाळी एकांताची वेळ अचानक
जवळ नसावे चिट्टपाखरु केवळ तुझी नि माझी जवळीक

संकोचाचे रेशीम पदडे हा हा म्हणता विरुन जावे
समय सरावा मंद गतीने अन् प्रितीचे सुर जुळावे

मी मागावे तुझीयापाशी असे काहीसे निघताना
उगीच करावे नको नको तु हवे हवेसे असताना

शब्दावाचुन तुला कळावे गुज मनी या लपलेले
मुक्तपणे तु उधळून द्यावे जन्मभरी जे जपलेले

Kadhi Sanzveli

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Kadhi Sanzveli, Mala Aathvuni

Tujhya Bhovtali, Jarashi Valuni

Pahshil ka ?

Tujha dur yethe, uthu de shahara

Shariravaruni, jasa gaar vaara

Vahshil ka ?

Rite sur aata, ithe ya urashi

Jara sobtila, manachya talashi

Rahshil Ka ?

Tujhya athvanna, ithe sahto mi

Tula sahto mi, tashi tu malahi

Sahshil Ka ?